Zaciecie Kostnera (II. Wieza Sella)

Najlepszą skałę w całej Selli znajdziemy na północnej ścianie Drugiej Wieży Selli. Eksponowany, zwarty, szorstki, szaroczarny dolomit płytowy to jest to. Droga „Messner” idąca wzdłuż czarnej żyły wodnej to przykład doskonałej wspinaczki skałkowej przy minimalnej asekuracji. Tu potrzebne są solidne zdolności wspinaczkowe. Dużo luźniej wspina się na „Kasnapoff”. Dobra, chropowata skała sprzyja eleganckiej wspinaczce także z zacięciach ściany południowej.

Zacięcie Kostnera na Drugiej Wieży Selli

Zaciecie Kostnera

Przejście: 28 czerwca 2004

Trudności: IV- i III+

Wysokość ściany: 100 m

Długość wspinaczki: 120 m do szczytu

Pierwsze przejśćie: Maria Gabloner i Franz Kostner w 1905 roku

Wybitne, otwarte na prawo zacięcie na południowo-wschodniej ścianie  drugiej wieży Selli (nie mylić z na lewo otwartym zacięciem obok, na południowej ścianie). Klasyk, droga bardzo często uczęszczana w trawersie wszystkich wież Selli, wyglądająca na trudniejszą niż jest. Trasa posiada albo haki, albo naturalne punkty asekuracyjne na stanowiskach. Asekuracja ogólnie bardzo dobra, może z wyjątkiem ostatniego wyciągu. W trasę wchodzimy parę metrów na lewo od siodełka między pierwszą a drugą wieżą Selli. Tu z głazów najpierw w łatwym terenie (III-) po stopniach w górę do półki na prawo od zacięcia. Tu stanowisko na uchu skalnym, pod rysą, w której można na kości ulokować drugi punkt stanowiska. Teraz w lewo w górę w zacięcie (IV-) i na szerokiej półce w zacięciu stanowisko (hak). Tu zaczyna się najpiękniejszy i elegancki wyciąg wzdłuż zacięcia (kości lub cameloty przydatne, hak w zacięciu). Pod przewieszką wychodzimy na prawo w ścianę i idziemy w górę do półeczki, gdzie oczekuje nas jedyna możliwość asekuracji w postaci spita. Trzy metry w trawersie w lewo i nad zacięciem stanowisko. Dla osób wspinających się z liną pojedynczą może powstać tu kłopot z prowadzeniem liny. Tak, więc albo używamy liny podwójnej, albo odpowiednio przedłużamy pętlę na ostatnim punkcie asekuracyjnym. Stąd w łatwym terenie (II) jakieś 20 m do szczytu. Zejście drogą normalną.

Wybitne zecięcie spada pod samo siodło między pierwszą a drugą Wieżą Selli. W dole widać drogę zejściową z pierwszej wieży, a jeszcze niżej szosę na Passo Sella.

[Home] [Informacje ogólne] [Trasy wspinaczkowe] [Droga "normalna"] [Kominy poldn.-wschdn.] [Filar Stegera] [Zaciecie Kostnera] [Piz Selva] [Wedrówki górskie] [Galeria] [Panorama] [Tapety]

copyright by ars digital media services - Dariusz T. Oczkowicz